FAFK*

*Far Away From Keyboard

Mark Ronson & The Business Intl. – Record Collection

 Αν είχα μείνει στην γνώμη που σχημάτισα ακούγοντας τα  3 πρώτα κομμάτια της τελευταίας ολοκληρωμένης δουλειάς του super-famous dj / producer / whatever man,  κατά πάσα πιθανότητα το Record Collection δεν θα βρίσκονταν σήμερα στην δικιά μου δισκοθήκη. Βασικά δεν θα το αγνοούσα απλά, αλλά σχεδόν με ευχαρίστηση θα πατούσα delete λέγοντας “άσε ρε Mark τις μαλακίες και κάνε καμιά διασκευούλα να γουστάρουμε”. Τέτοια αντιπάθεια μου ξύπνησε ξαφνικά ο καημένος ο Ronson. Anywayz, ευτυχώς που εκείνο το απόγευμα κάθισα και τον άκουσα υπομονετικά περπατώντας για καμιά ώρα και άλλαξα γνώμη. Όχι ότι ανακάλυψα το αριστούργημα, ένας δίσκος χωρίς την παραμικρή αίσθηση συνοχής δεν θα μπορούσε ποτέ να χαρακτηριστεί έτσι, αλλά πραγματικά, μέσα στα 14 του κομμάτια, κάπου ανάμεσα στις soul πινελιές των 60s, στα γκλίτερ των  80s, στα γκετομπλάστερ των 90s και στο nothing–in–particular των 00s,  υπάρχουν τραγουδάρες. Πρώτο και καλύτερο το Somebody to Love Me με την συμμετοχή του Βoy George που συνδυάζει το catchy effect με την πιότητα και το συναίσθημα.  Το You Gave Nothing  που  η mainstream-o-κλαμπίλα του φλερτάρει με το sleaziness, αλλά τελευταία στιγμή την γλιτώνει γιατί έχει καλές προθέσεις. Το Introducing the Business που θα έλεγα πως είναι το πιο bad ass rap track του δίσκου αν δεν συμμετείχε η London Gay Men’s Chorus (!!), το Record Collection που ως ομώνυμο έχει όλα τα εφόδια για να γίνει party anthem, το  Hey Boy που ενώνει το hip hop και την τυρίλα με εθιστικό τρόπο και το πιο αγαπημένο μου, The Night Last Night, που με λίγη φαντασία (και παράνοια) θα μπορούσε να είναι soundtrack σε  ασπρόμαυρη ταινία του ’60.

A for A – Holes

Η εικαστική παρέμβαση των αναρχικών στην πρωτοβουλία των κατοίκων του Κεραμεικού να φτιάξουν προσωρινούς κήπους  σε ιδιόκτητους παρατημένους χώρους που είχαν γεμίσει σκουπίδια και μπάζα. Τhese guys never seize to amaze me…

(Same goes for this town)

Kings of Leon – Come Around Sundown

Σε ένα παράλληλο σύμπαν  που οι δίσκοι των Kings Of Leon ήταν πορνοταινίες, τα Youth and Young Manhood και  Aha Shake Heartbreak ανήκουν στην κατηγορία  amateur με old–school americana αναφορές και πολλές υποσχέσεις για μια δυνατή fiction παραγωγή στο μέλλον. Υποσχέσεις που  έγιναν πραγματικότητα με το Because of the Times, το hard-core porn gem που αφηγούνταν τις ερωτικές ιστορίες των κατοίκων μια παρακμιακής πόλης του αμερικανικού νότου, στρέφοντας όλα τα βλέμματα της παγκόσμιας πορνο-βιομηχανίας πάνω τους. Στο Only by the Night βασίστηκαν στην δοκιμασμένη συνταγή του Βecause of the Times, αντικαθιστώντας  το ερασιτεχνικό cast με διάσημες-ους pornstars αλλά και τις σκηνές ακραίων και  σκοτεινών περιπτύξεων με πιο ορθόδοξες στάσεις, σαν αυτή του Sex on Fire και του Use Somebody. Ως φυσικό επακόλουθο προκάλεσαν  φρενίτιδα στο mainstream porn κοινό, ενώ διάσημοι παραγωγοί του αισθησιακού σινεμά άρχισαν να τους προσεγγίζουν. Δύο χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία της προηγούμενης ταινίας τους και αφού έχουν πλέον  φτάσει στο σημείο να  συγκρίνονται με πορνο-ογκόλιθους σαν τους U2, οι Κings Οf Leon επέστρεψαν με το Come Around Sundown, ένα αισθαντικό soft core έπος με αμέτρητες παραλλαγές των Sex on Fire  και του Use Somebody, σε μια ταινία που έχει αρχίσει ήδη να προβάλλεται και σε cineplex (με ένδειξη Restricted 17) αποτελώντας ουσιαστικά το κινηματογραφικό τους αντίο στο είδος του σκληροπυρηνικού πορνό που τόσο πολύ αγάπησαν. Κσι αυτοί και το κάποτε πιστό κοινό τους.

ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΗΣ

Υπήρχαν αρκετές στιγμές κατά την διάρκεια του «Μαχαιροβγάλτη» που θα πατούσα το fast forward, η έστω το pause να κάνω ένα τσιγάρο, να πιω ένα ποτό, κάτι να ξελαμπικάρω. Αλλά δεν υπήρχε ούτε μια στιγμή που θα μπορούσα να πατήσω το stop. Και αυτό για μια ασπρόμαυρη ταινία, γύρω στα 100 λεπτά, με 2-3 σελίδες διάλογο και βασικό plot την ιστορία ενός χαμένου κορμιού που από την επαρχία,  μετακομίζει στο σπίτι του θείου του στην Αθήνα με σκοπό να φυλάει τα δυο του σκυλιά, είναι επιτυχία.